De partijendemocratie

Cort van der Linden vond dat het parlement beter moest laten zien wat het Nederlandse volk dacht. Daarom wilde hij af van het districtenstelsel, waarbij één afgevaardigde een heel district vertegenwoordigt. In 1917 kwam er een nieuw systeem, namelijk de evenredige vertegenwoordiging. Dit houdt in dat het aantal zetels dat een partij krijgt, klopt met het percentage stemmen dat ze in het hele land halen. Daardoor werd Nederland een partijendemocratie, de linkse en rechtse partijen spelen hier een belangrijke rol in. Dit systeem zorgde ervoor dat er veel meer partijen in de Tweede Kamer kwamen. In de Tweede kamer vormden partijen fracties waarvan leden hetzelfde standpunt innamen. Vanaf toen werd ook de partijpropaganda veel groter, ze gebruikten kranten, affiches, radio en film om hun standpunten te verspreiden. Hierdoor werden partijen bekender en konden ze makkelijker stemmen winnen. 

Crisis en oorlog

Begrippen:

Achterban: aanhangers van een partij.
Evenredige vertegenwoordiging: kiesstelsel waarbij het aantal parementzetels van een partij overeenkomt met het landelijke percentage behaalde stemmen.
Extreem/extremistisch: streven naar uitersten.
Fractie: leden van dezelfde partij in bijvoorbeeld de Tweede kamer.
Links: ((in de politiek) vooruitstrevend.
Rechts: (in de politiek) behoudend.
Verzuiling: verdeling van de bevolking in levensbeschouwelijke groepen met eigen organisaties.